Wznowienie klasycznego
dzieła polskiej specjalistki od etyki, teorii i socjologii moralności (w języku
dzisiejszych femi-faszystek brzmiałoby to mniej więcej tak: polskiej etyczki,
teoretyczki i socjolożki), dotyczącego etosu rycerskiego w dziejach świata.
Oczywiście nie jest to książka napisana w duchu konserwatywnym, jednakże
pozbawiona dawnej warstwy cenzury (pierwsze wydanie 1973) stanowi bardzo
wartościową historię zmian i ewolucji (czasem rewolucji) w pojmowaniu i
praktykowaniu rycerskości. Mamy tu zatem podróż przez: * Ateny, z ich pochwałą
rozmyślania i wielkoduszności, ale także próżności i pederastii, oraz pogardy
dla kobiet *Spartę z ideałem mężczyzny jako całkowicie oddanego wojnie * Germanię,
charakteryzującą się surowością obyczajów, pochwałą honoru, ale też pogardą dla
pracy i wręcz kultem pijaństwa, * Średniowiecze, ze słynnym ideałem rycerza,
walczącego za wiarę, króla, dla dam i chwały, niewolnego wszakże od wad:
porywczości, brutalności i gwałtowności * Renesans będący mieszanką ideałów
oraz wad średniowiecza i starożytności, * erę nowożytną, gdzie ethos rycerski uwidacznia
się pod postacią gentelmana. Szczególnie ciekawy jest dodatkowy rozdział o
rycerskości w ,,Nowym Świecie” i
różnicach między Północą a Południem USA.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz